از لحاظ تکنولوژی، این پیشرفتهترین ناو هواپیمابر است که جهان به خود دیده؛ گرانقیمتترین هم هست؛ به احتمال زیاد بحثبرانگیزترین هم باشد. با یواساس جرالد آر. فورد آشنا شوید؛ نخستین نمونه از کلاسی کاملاً جدید از ناوهای هواپیمابر.
با طول ۳۳۷ متر و ارتفاعی معادل ۷۶ متر، نهتنها درباره بزرگترین ناو هواپیمابر جهان صحبت میکنیم، بلکه درباره ناوی صحبت میکنیم که سه باشگاه بدنسازی، فروشگاه، کپسول زمان و کافیشاپی دارد که دریانوردان میتوانند در آن یک استارباکس گرم تحویل بگیرند. راستی این را هم اضافه کنیم که این غول میتواند بیشتر از هر ناو دیگری هواپیما حمل کند؛ و هر جور هواپیمایی. بیایید با یواساس جرالد آر. فورد بیشتر آشنا شویم.
موتور بخار
علیرغم تمام «ترینها» روند ساخت و ساز چندساله این ناو سیاستمداران و مالیاتدهندگان را خشمگین کرده. این ناو هواپیمابر شاید بسیار قدرتمند باشد، اما دیرش شده. به عبارت دیگر، چند سالی از برنامه عقب است. حتی بدتر از این، میلیاردها دلار بودجه را بلعیده است.
به تمام مسائل این را هم اضافه کنید که بسیاری از تکنولوژیهای نسل بعدی پیشنهاد شده برای کشتی به صورت پیدرپی شکست میخورند. اختلال در عملکرد به شکلی آنقدر گسترده اتفاق میافتد که حتی رییس جمهور ایالات متحده هم به شوخی گفت این کشتی باید به استفاده مجدد از تکنولوژی بخار دوران جنگ سرد روی آورد.
چطور شد که این کشتی به موعد مقرر نرسید؟ آیا مشکلاتش قابل رفع هستند؟ اصلاً چطور باید یک کشتی ۱۱۰ هزار تُنی ساخت؟ و با درنظرگیری مشکلات اقتصادی، آیا اصلاً چنین جنگافزاری ارزشش را دارد؟
در این مقاله به صورت کامل میخوانیم که کلاس جدید ناوهای هواپیمابر چطور شروع به کار کرد و چطور به موانعی در مسیر ساخت برخورد.
اتصال پوکمونی
اینطور نیست که هر روز یک کلاس جدید در میان ناوهای هواپیمابر داشته باشیم. این اتفاق حتی هر دهه هم نمیافتد. تحقیق و توسعه چنین جنگافزارهایی بسیار هزینهبر است: چیزی حدود ۴.۷ میلیارد دلار.
اما اگر این کشتی ساخته شود، ارتش آمریکا به آخرین تکنولوژی روز دسترسی خواهد داشت. پیشینیان فورد، یعنی کشتیهای کلاس «نیمیتز» حدوداً ۵۰ سال پیش ساخته شدند و آنقدرها با تکنولوژیهای جدید سازگار نیستند. آمریکا نیازمند ناو هواپیمابری بود که با تکنولوژیهای جدید سازگاری بیشتری داشته باشد. اینطور بود که کلاس فورد وارد میدان شد: کلاسی که کشتیهایش هم بهتر با تکنولوژیهای جدید کنار میآیند هم ۹۰ سال عمر مفید دارند.
بعد از آغاز به کار USS Nimitz در سال ۱۹۷۵ میلادی، یواساس جرالد آر. فورد نخستین کلاس جدید برای ناوهای هواپیمابر است.
به کمک فورد، ناوهای آمریکایی بسیار پر زرق و برقتر از قبل خواهند شد. حتی پروسه طراحی هم مطابق با آخرین تکنولوژیهاست. فورد نخستین ناویست که با استفاده از تکنولوژی واقعیت مجازی و واقعیت افزوده ساخته میشود.
پیش از اینکه اصلاً روند ساخت آغاز شود، مهندسان Newport News Shipbuilding در ویرجینیا، مدلی سهبعدی و مجازی از کشتی در ابعاد کامل ساختند که میتوانستید در آن قدم بزنید؛ انگار که در واقعیت ساخته شده بود. در فاز ساخت هر کشتی، کارگران میتوانستند با یک تکنولوژی واقعیت افزوده مشابه به بازی پوکمون گو، متوجه شوند هرچیزی باید کجا برود: چه موضوع دیوارها باشد و چه سیمکشی ۱۴ میلیون دلاری برق و فیبر.
طراحی ماژولار
این کشتی ماژولار هم هست. قطعات کوچکتر در جایی دیگر اسمبل میشوند و سپس به محل ساخت کشتی ارسال تا روی آن سوار گردند. به این طریق، وقتی زمان بهروزرسانی کشتی میرسد، این قطعات ماژولار به راحتی تعویض میشوند و تکنولوژی جدید به آسانی در درگاهی که از پیش تعبیه شده جای میگیرد.
البته که بسیاری از چیزها هم از نو ابداع شدهاند. جای آسانسورها تغییر کرده تا دیگر نیازی به حمل بمبها و موشکها از یک سوی کشتی به سوی دیگر نباشد. محل قرارگیری مرکز فرماندهی (که به آن جزیره هم میگویند) نیز تغییر کرده و نیاز به مرتب کردن هواپیماها بعد از فرود کمتر شده.
تمام این تغییرات به بهینهسازیهایی خاص منجر شده: کلاس فورد قادر به حمل ۲۵ درصد هواپیمای بیشتر نسبت به کلاس نیمیتز است. طراحی فورد آنقدر بهینه و خودکار است که برای تمام امور، فقط به ۴۵۵۰ نفر خدمه نیاز دارد. این رقم را با خدمه ۵۵۰۰ نفری ناوهای کلاس نیمیتز مقایسه کنید. اما بهبودها همینجا به پایان نمیرسد.
ورقههای آهنین
تا به حال فکر کردهاید که چنین سازههایی را اصلاً باید چطور ساخت؟ روند ساخت یواساس جرالد آر. فورد در روز ۱۱ آگوست سال ۲۰۰۵ شروع شد، زمانی که پیمانکاری در امور دفاعی به نام Northrop Grumman نخستین ورقه آهنی 15 تُنی را برای ساخت کشتی برید.
اما هیچ کشتیسازی بدون بنا کردن ستون فقرات فلزی کشتی قادر به شروع کار نیست. درباره ستون فلزی مهمی در زیر کشتی صحبت میکنیم که عضوی اساسی در ساختار آن به حساب میآید. بنابراین گام بزرگ بعدی در روز ۱۴ نوامبر ۲۰۰۹ برداشته شد: زمانی که Nothrop Grumman در یک مراسم، بنا کردن ستون فقرات کشتی را جشن گرفت. به محض پشت سر گذاشتن این مرحله، پروسه واقعی ساخت کشتی رسماً شروع شد
شاید جالب باشد بدانید که روند ساخت و ساز یک هدف مهم را هم دنبال میکرد: ساخت ناوی که ارزش نام جرالد فورد، سی و هشتمین رییس جمهور آمریکا را داشته باشد.
مایک پترس، نایب رییس سازمانی Northrop Grumman میگوید: «استحکام، تعهد، استواری، صداقت و اخلاق. اینها خصوصیتهایی هستند که ما هنگام متصل کردن قطعات الکترونیکی و میلیونها قطعه دیگر از آنها پیروی خواهیم کرد تا ادای احترامی به رییس جمهوری کرده باشیم که کشوری نیازمند و دردکشیده را تحویل گرفت و در آن حس آرامش و وحدت به وجود آورد».
سپس نوبت به کار رسید و واقعیت آشکار شد
منبع:
https://digiato.com/article/2019/12/15/ناو-هواپیمابر-یو-اس-اس-جرالد-آر-فورد/