مزایای به کارگیری VoIP کدامند؟
دلايل اصلی مزیت هايی است كه به بعضی از آنها اشاره می كنيم:
هزينه‌ی بسيار پايين نگهداری شبكه های VoIP نسبت به شبكه‌های مخابراتی كنونی و به دنبال آن، قيمت پايين مكالمه‌ی تلفنی.
سرعت برقراری بستگی كه به وسيله سوييچ بسته های آوش نت داده كار می‌كنند به مراتب سريع تر از برقراری بستگی در شبكه های سوييچ كننده مدار (شبكه های مخابراتی كنونی) است. در سيستم های مخابراتی VoIP سرعت برقراری بستگی به شدت وابسته به نیرو سيستم های نهايی در برقراری وابستگی است در حالی كه در سيستم های مخابراتی كنونی اين موعد بسيار طولانی است.
پشتيبانی كليه امكانات مخابراتی كنونی و حتی ارايه خدمات جديد، با هزينه‌ی بسيار پايين و سهولت اجرايی بالا.
جابه‌جايی راحت شماره های تلفنی به اين معنا كه يك شماره تلفنی مشابه يك آدرس پست الكترونيكی از هر نقطه ای از دنيا قابل دسترسی خواهد بود و می نا از طريق آن تماس گرفت و يا با آن ارتباط پایدار كرد.
قابليت برنامه نويسی بر روی گوشی های تلفنی همانند يك گوشی موبايل و يا حتی پيشرفته تر از آن.
ترکیب کارکردهای صدا و دیتا.
نیاز به پهنای باند کمتر.
استفاده از استانداردهای مفتوح مثل SIP ،H.323 و ...
امکان ترکیب کردن محصولات تولید کنندگان مختلف (بدلیل استفاده از استاندارها جهانی و عدم وابستگی به روش های پیاده سازی)
استاندارد استوار كننده بستگی در شبكه های تلفنی VoIP پروتكل‌ها و بسته های دیتا هستند (مانند شبكه های IP) در حالی كه در شبكه های مخابراتی سنتی واسط های ارتباطی تعريف شده اند.
با در نظر گرفتن ماهيت تکنولوژی VoIP و خصوصيات شبكه IP، متوجه خواهيم شد كه اين شبكه ها از حالات درونی بسيار كم تری نسبت به يك شبكه مخابراتی سنتی برخوردار هستند. همين امر سبب می شود كه نگهداری اين نوع شبكه ها بسيار آسانتر و كم هزينه تر باشد.
در شبكه‌های مخابراتی سرويس های مخابراتی درون شبكه مخابراتی مستقر می‌شوند، يعنی برای داشتن يك سرويس خاص بايد مركز مخابراتی پشتيبانی كننده آن سرويس باشد. به عبارت ديگر تجهيزات كاربر در اين گونه سرويس ها فقط از خدمات بهره می‌برند و در صورتی که آماده‌ی دريافت خدمات خاصی باشند، لغایت زمانی كه آن سرويس از طرف مركز مخابرات ارايه نشود، امكان استفاده از آن هستی ندارد. بر عكس، در شبكه های مخابراتی بر پايه‌ی پروتكل IP، سيستم های نهايی در صورتی كه يك سرويس جديد را پشتيبانی كنند، می‌توانند با يكديگر (بدون نياز به تغيير در شبكه‌ی مخابراتی) و با استفاده از آن سرويس ارتباط بر قرار كنند.
هنگام استفاده از شبكه های مخابراتی كنونی، همگی كنترل‌های تماس و بر قراری ارتباط از طريق مركز مخابرات اعمال می‌شود، در صورتی كه در شبكه های مخابراتی كه بر پايه پروتكل IP خواهند بود، همگی اين كنترل ها توسط سيستم های نهايی اتمام خواهند گرفت. به عبارت ديگر وابستگی به مركز مخابراتی حذف خواهد شد. زيرا اركان اصلی برقراری بستگی دو طرف مكالمه كننده هستند.
سيستم های مخابراتی جديد كه بر پايه IP شكل گرفته اند نيز همان درجه اطمينان را كه سيستم های مخابراتی كنونی از عقیده سالم بودن شبكه تضمين می‌كنند، پشتيبانی می كنند. نتايج آماری برآمده از بررسی خرابی های شبكه و مقايسه آنها اين فرمایش را تاييد می كند.
ديگر ويژگی سيستم های مخابراتی جديد پويايی و دگرگونی سريع آن‌هاست. اين سيستم ها به عنوان زير مجموعه ای از علم كامپيوتر و فناوری ديجيتال مشمول قانون مور می‌شوند. به بيان ديگر بايد نزدیک هر ۱۸ ماه چشم براه پيشرفتی در ابعاد دو مساوی پیشین در اين نوع سيستم ها باشيم، در حالی كه شبكه های مخابراتی قديمی مدت زيادی است كه همان شكل پیشین را حفظ كرده اند و به ندرت دست‌خوش تغييرات می شوند. نگاهی زودگذر بر تاريخ دگرگونی ها شبكه های مخابراتی اثر می دهد كه بعد از حدود هر ۳۰ سال شاهد تحولاتی محسوس در آنها هستيم كه در مقايسه با تحولات شبكه های مخابراتی آينده در عمل ناچيز است.
قیمت انواع جاروبرقی در بازار/ جاروبرقی ایرانی ارزانتر است یا خارجی؟